Dziś swoje setne urodziny obchodzi profesor Zbigniew Domosławski. Rano w jeleniogórskim ratuszu, serdeczne życzenia, w imieniu całej społeczności jeleniogórskiej, panu profesorowi złożył prezydent Jerzy Łużniak.
Prof. dr hab. n. med. Zbigniew Domosławski urodził się równo sto lat temu: 8 listopada 1922 r., w Kopyczyńcach koło Lwowa. Jest uznanym specjalistą chorób wewnętrznych, kardiologiem, specjalistą medycyny sportowej, historykiem medycyny.
Dyplom lekarza uzyskał we wrocławskiej Akademii Medycznej w 1952. Jego droga zawodowa wygląda imponująco. W latach 1951- 1958 był starszym asystentem III Kliniki Chorób Wewnętrznych AM we Wrocławiu. W 1958 roku został Ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Jeleniej Górze. Funkcję tę pełnił do 1987 roku. W latach 1988-1993 był Kierownikiem Zakładu Historii Medycyny i Farmacji AM we Wrocławiu.
Zbigniew Domosławski to profesor zwyczajny i wykładowca w Kolegium Karkonoskim – Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Jeleniej Górze – od założenia uczelni do 2016 r.
Obecnie na emeryturze, mieszka w Jeleniej Górze. Jest wdowcem, ojcem trójki dzieci. Jego syn, Paweł Domosławski to dr hab. n. med., specjalista chirurg. Pracuje w Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu. Córka, mgr Maria Domosławska ukończyła filologię polską na Uniwersytecie we Wrocławiu, później studiowała na Uniwersytecie Harvarda w Bostonie. Mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych, w dziedzinie nowych technologii marketingu i reklamy.
Profesor Zbigniew Domosławski należy do wybitych pedagogów, który rozwijał swoje pasje także poza medycyną, w dziedzinie historii, literatury i filozofii. Jego fascynacja historią medycyny miała głęboki wpływ na ukształtowanie światowej etyki lekarskiej, szczególnie w zakresie godności chorego i lekarza. Jego dorobek piśmienniczy to ponad 600 pozycji naukowych i literackich (w tym 9 książek) historycznych i wspomnieniowych, z zakresu medycyny wewnętrznej, kardiologii, osobistych przeżyć z czasów wojny, a także powojennych studiów, aż po czasy współczesne. Wielokrotnie występował na Światowych Kongresach Lekarskich, bardzo aktywny członek Polskich Lekarzy Pisarzy, członek Komisji Historycznej i Filozofii Medycyny Polskiej Akademii Nauk.
W 1997 r., w Auli Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, wygłosił wprowadzający wykład: „Godność chorego i lekarza – jako element bioetyki”.
W grudniu 2000 roku, za zasługi dla rozwoju polskiej medycyny został odznaczony przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
