Powojenna Jelenia Góra rzemiosłem i handlem stała, a ówczesne ulice miasta były pełne szyldów oraz witryn warsztatów i sklepów. Wśród nich nie brakowało chociażby kowali, bo pojazdy konne były wówczas dosyć powszechne także w mieście, gdzie wiele zakładów, nie posiadając odpowiedniego samochodu do codziennej pracy, np. przewozu produktów lub materiału, wykorzystywały konie. W 1947 r. na terenie Jeleniej Góry działało trzech kowali: Leopold Bronicki (ul. Poprzeczna 1), Kazimierz Jankowski (ul. Grunwaldzka 39) i Stanisław Matyjak (ul. Kasprowicza 20). Następnych kilkunastu pracowało na terenie okolicznych miejscowości, co zresztą zrozumiałe, patrząc na ówczesny poziom pracy na roli.
W mieście działało też jedenastu fotografów: Roman Floryański (ul. Pocztowa 4), Lucjan Hoffman (al. Wolności 15), Wacław Komorowski (al. Obrońców 45), Wiesław Kłoczkowski (ul. Kolejowa 70), Włodzimierz Rutkowski (ul. Długa 2), Olgierd Rydzewski (ul. Stalina 56). Leon Rozenfeld (ul. Kolejowa 21), Zygmunt Sieradzki (ul. Kolejowa 56), Stefan Słowik (ul. 3-go Maja 16), Mieczysław Smolarski (al. Obrońców 30) i Kazimierz Wasilewski (ul. Kolejowa 29). I dziewięciu zegarmistrzów: Antoni Cholewa (ul. Grodzka 19), Zdzisław Cichy (ul. Kolejowa 65), Edward Kułuszyński (ul. Konopnickiej 7), Zygmunt Lisiecki (ul. Jackowskiego 20), Stanisław Maliszewski (ul. Szkolna 14), Stanisław Rosół (ul. Stalina 20), Antoni Szczepański (ul. Jasna 9), Ferdynard Walawender (ul. Stalina 1) i Marceli ul. Jackowskiego 20).
Przy ul. Kolejowej znajdowały się również dwa sklepy muzyczne, których właścicielami byli Tadeusz Buczniewski i Maksymilian Ptaszyński oraz jedyne w ówczesnym mieście zakłady zegarmistrzowskie i optyk. Z kolei jedyny jubiler działał przy ul. Stalina 7, gdzie swój zakład miał Józef Nowak. Warto również wspomnieć o antykwariacie, który przy ul. Konopnickiej prowadził Stanisław Karaś
Marek Żak
