Wielka inwestycja Karkonoskiego Parku Narodowego – przebudowa i adaptacja na nowe cele pałacu Schaffgotschów w Sobieszowie – jest na ukończeniu. Inspektorzy nadzoru i pracownicy KPN sprawdzili już jakość wykonanych prac, przed ostatecznym odbiorem.
W zabytkowym pałacu i stajniach znajdą się: siedziba KPN, ekspozycja historyczna prezentująca historię zagospodarowania Karkonoszy, ekspozycja przyrodnicza omawiająca specyfikę klimatyczno-przyrodniczą regionu, wystawy czasowe, miejsca handlowe dla rzemieślników i lokalnych producentów, a także 60 miejsc noclegowych. Pomieszczenia trzeba jeszcze wyposażyć i przygotować do użytkowania. Centrum ma być dostępne w przyszłym roku. Zadanie kosztować będzie ponad 70 mln zł.
– Adaptacja zespołu budowlanego dawnego urzędu ordynacji majątkowej Schaffgotschów w Jeleniej Górze – Sobieszowie przy ul. Cieplickiej 196 i Karkonoskiej 4 na Centrum Muzealno-Edukacyjne Karkonoskiego Parku Narodowego jest jedną z największych, pod względem finansowym, inwestycji w obiekcie zabytkowym na terenie Delegatury WUOZ w Jeleniej Górze, podjętych ze środków unijnych ( POIiŚ). Jest ciekawa ze względów konserwatorskich, ponieważ akceptuje projektowaną, nowoczesną funkcję obiektu z zastosowaniem alternatywnych źródeł energii i jednocześnie dochodzi do rekompozycji przestrzennej zdegradowanego zespołu wpisanego do rejestru zabytków oraz utrwalenia poprzez konserwację zachowanych elementów zabytkowych – podkreśla jakiś czas temu Barbara Nowak-Obelinda, Wojewódzki Konserwator Zabytków.
Przy pracach nie brakowało wyzwań konserwatorskich.
Założono konserwację całego wystroju elewacji, zwłaszcza fryzu, obramień okiennych i portali pałacu oraz odtworzenie na podstawie materiałów ikonograficznych historycznych podziałów stolarki okiennej i drzwi wejściowych. W portalu wschodnim odtworzono kartusz herbowy Schaffgotschów. Przywrócono historyczną kolorystykę elewacji w oparciu o badania stratygraficzne tynków. Zachowano oryginalne, historyczne rozplanowanie układu wnętrz, piwnic i parteru, z odtworzeniem klatki schodowej, podkreślającej reprezentacyjny charakter holu. Zachowano także sklepienia, dekorację sztukatorską, kominek oraz partie zachowanych polichromii. Odtworzono bryły, formy dachu i kompozycji elewacji budynku małej stajni z odsunięciem, w formie miedzucha, od budynku dawnego domu zarządcy. Odbudowano budynek stodoły, jako bryły na rzucie prostokąta z naczółkowym, dwuspadowym dachem. To na tym odtwarzanym dachu dopuszczony został montaż baterii fotowoltaicznych, a budynek nazwany został „Stodołą Elektryczną”.
